ปัจเจก, ปัจเจก- หมายถึง [ปัดเจก, ปัดเจกะ-, ปัดเจกกะ-] (แบบ) ว. เฉพาะตัว, เฉพาะบุคคล,เช่น ปัจเจกชน. (ป.).
[ปัดเจกกะ-] น. บุคคลแต่ละคน.
[ปัดเจกกะ-] น. ชื่อพระพุทธเจ้าพวกหนึ่งที่ตรัสรู้เฉพาะตัวมิได้สั่งสอนผู้อื่น. (ป.).
[ปัดเจกกะโพด] น. ความตรัสรู้เฉพาะตัว คือ ความตรัสรู้ของพระปัจเจกพุทธเจ้า. (ป.).
[ปัดเจกะสะมาทาน] น. การสมาทานศีลทีละสิกขาบท เรียกว่าปัจเจกสมาทาน, ถ้าสมาทานรวบท้าย เช่นว่า พุทฺธปญฺ?ตฺตํ อุโปสถํสมาทิยามิ หรือ อฏฺ? สีลานิ สมาทิยามิ เรียกว่า เอกัชฌสมาทาน.(ป.).
(แบบ) น. การที่บุคคลทําตอบแทนอุปการะของผู้อื่น.(ป. ปจฺโจปการ + กิจฺจ).
(แบบ) ว. ภายหลัง, เบื้องหลัง, ข้างหลัง. (ป.).
น. เวลาภายหลังบริโภคอาหาร คือ ตั้งแต่เที่ยงแล้วไป. (ป.).